• Sakramentu Chrztu udzielamy uroczyście w każdą niedzielę na Mszy świętej o godzinie 1130  /wyjątek stanowi pierwsza niedziela miesiąca/
  • Sakrament Chrztu może się odbyć także w inny dzień tygodnia przed lub po wieczornej Mszy świętej
  • Katecheza przygotowująca do Chrztu odbywa się w czasie spotkania w kancelarii
  • Chrzestni muszą być wierzącymi i praktykującymi katolikami. Wykluczone jest ich niemoralne życie, albo życie w konkubinacie lub związku niesakramentalnym. Chrzestni powinni również przystąpić do Komunii świętej
  • Chrzestni, którzy są spoza naszej parafii powinni przynieść zaświadczenie ze swojej kancelarii parafialnej o tym, że taka osoba może być chrzestnym.
  • Sam Chrzest zgłaszamy wcześniej w kancelarii parafialnej w godzinach jej pracy przynosząc odpowiednie dokumenty tj: odpis aktu urodzenia z USC, oraz dane osobowe rodziców i chrzestnych.
  • Zapisywać do chrztu mają obowiązek rodzice, lub jedno z rodziców (a nie np. babcia czy sąsiadka).
  • Jeżeli rodzice dziecka mieszkają na terenie innej parafii to można zapisać dziecko do chrztu, ale za pisemną zgodą Ks. Proboszcza parafii, w której mieszkają rodzice.
  • Pamiątką chrztu jest świeca i biała szata.
  • Przy wyborze imienia kierujmy się imionami świętych i błogosławionych Kościoła. 

PRZYNALEŻNOŚĆ DO PARAFII

Zgodnie z kanonem 100 Kodeksu Prawa Kanonicznego parafianinem jest osoba zamieszkująca na terenie parafii na stałe lub przebywająca tymczasowo, lecz co najmniej 3 miesiące (kan. 101 § 2 KPK). Zarówno przez zamieszkanie stałe jak i tymczasowe, każdy uzyskuje własnego proboszcza (kan. 107 § 1 KPK). Proboszczem własnym jest proboszcz miejsca aktualnego pobytu (kan. 107 § 3 KPK).

Dlatego wobec powyższych uregulowań prawnych informujemy, że fakt stałego lub tymczasowego zameldowania na mocy przepisów prawa cywilnego nie określa uprawnień parafianina. Osoba zameldowana, lecz która nie przebywa na terenie parafii wszelkie formalności np.: zgodę na chrzest lub inne sakramenty poza parafią zamieszkania, zaświadczenie dla  rodzica chrzestnego, sprawy związane z sakramentem małżeństwa lub pogrzebem załatwia z proboszczem aktualnego miejsca swojego pobytu.

Kodeks Prawa Kanonicznego:

Kan. 849 - Chrzest, brama sakramentów, konieczny do zbawienia przez rzeczywiste lub zamierzone przyjęcie, który uwalnia ludzi od grzechów, odradza ich jako dzieci Boże i przez upodobnienie do Chrystusa niezniszczalnym charakterem włącza ich do Kościoła, jest ważnie udzielany jedynie przez obmycie w prawdziwej wodzie z zastosowaniem koniecznej formy słownej.

Kan. 864 - Zdatnym do przyjęcia chrztu jest każdy człowiek, jeszcze nie ochrzczony.

Kan. 867 -

  • 1. Rodzice mają obowiązek troszczyć się, ażeby ich dzieci zostały ochrzczone w pierwszych tygodniach; możliwie najszybciej po urodzeniu, a nawet jeszcze przed nim powinni się udać do proboszcza, by prosić o sakrament dla dziecka i odpowiednio do niego się przygotować.
  • 2. Jeśli dziecko znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci, powinno być natychmiast ochrzczone.

Kan. 868 -

  • 1. Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się:

1° aby zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci, którzy prawnie ich zastępują;

2° aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie.

  • 2. Dziecko rodziców katolickich, a nawet i niekatolickich, znajdujące się w niebezpieczeństwie śmierci, jest godziwie chrzczone, nawet wbrew woli rodziców.

Kan. 872 - Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawiać do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.

Kan. 873 - Należy wybrać jednego tylko chrzestnego lub chrzestną, albo dwoje chrzestnych.

Kan. 874 -

  • 1. Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:

1° jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;

2° ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;

3° jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;

4° jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;

5° nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.

  • 2. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.