• Sakramentu tego udzielamy podczas specjalnych nabożeństw dla chorych: 11 lutego /Światowy Dzień Chorych/ oraz podczas rekolekcji wielkopostnych. Wtedy też odwiedzamy chorych w domach uprzednio zgłoszonych w zakrystii lub kancelarii parafialnej.
• Na przyjście kapłana prosimy przygotować: biały obrus, postawić krzyż na stole i wodę święconą oraz zapalić świece.
• Do chorych będących w niebezpieczeństwie śmierci udajemy się w każdej chwili
• Według przepisów Kodeksu Prawa Kanonicznego Sakramentu Namaszczenia Chorych udzielamy ludziom ciężko chorym, oraz będącym w podeszłym wieku. Można go przyjmować wielokrotnie ale nie należy go nadużywać.

Kodeks Prawa Kanonicznego:

Kan. 998 - Namaszczenia chorych, poprzez które Kościół wiernych niebezpiecznie chorych powierza Chrystusowi cierpiącemu i uwielbionemu, ażeby ich podtrzymał i zbawił, udziela się przez namaszczanie ich olejem i wypowiedzenie słów przepisanych w księgach liturgicznych.

Kan. 1004 

• 1. Namaszczenia chorych można udzielić wiernemu, który po osiągnięciu używania rozumu, znajdzie się w niebezpieczeństwie śmierci na skutek choroby lub starości.
• 2. Sakrament ten wolno powtórzyć; jeśli chory po wyzdrowieniu znowu ciężko zachoruje lub jeśli w czasie trwania tej samej choroby niebezpieczeństwo stanie się poważniejsze.

Kan. 1005 - W wątpliwości, czy chory osiągnął używanie rozumu, czy poważnie choruje albo czy rzeczywiście już umarł, należy udzielić tego sakramentu.

Kan. 1006 - Sakramentu należy udzielać chorym, którzy - będąc przytomni na umyśle - przynajmniej pośrednio o niego prosili.

Kan. 1007 - Nie wolno udzielać namaszczenia chorych tym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim.